Architecture is the phenomenon of our civilization. Creating architecture is one of the forms of transforming nature into culture. Both classic and modern definitions of architecture refer to the relations between the complementary elements of the triad: nature – architecture – culture. These relations are also highlighted the contemporary concepts of architecture, in which it is understood simultaneously as a „field” and „source of action” – „scenery” and, at the same time, a „scene” inspiring human activity.
We are witnessing the end of static, iconic structures in favor of thea architecture of proactive, pro-ecological places. Design, construction, operation, maintenance, modernization, adaptation, revitalization, demolition… are symptoms of architectural life. Architecture is the art of transfiguration – its effects can be found in the works that integrate technical and artistic values. Modern tools and technologies – supporting the creators of this art – make her visions real in the form of organisms that are seamlessly self-transforming and self-adaptive. They interact with stimuli, coming from users and the environment. In this perspective, the triad nature – architecture – culture becomes a record of a pattern of the ideal harmony of the environment in which man lives. The pursuit of its realization is still an up-to-date call – we take it as the heritage of the architects from past eras.
The genesis and perspective of scientific research described above, conducted at the Department of Theory, Design and History of Architecture at the Faculty of Architecture of the Silesian University of Technology, became an inspiration to initiate a discourse of the interdisciplinary scope. The MULTICONFERENCE DREAM SILESIA may become one of its forum.
Architektura to fenomen naszej cywilizacji. Tworzenie architektury jest jedną z form procesu przekształcania natury w kulturę. Do relacji zachodzących między komplementarnymi elementami triady: natura – architektura – kultura, odwołują się zarówno klasyczne jak i nowożytne definicji architektury. Relacje te akcentują również współczesne koncepcje architektury, w których jest ona rozumiana jednocześnie jako „pole” i „źródło akcji” – „środowisko” a zarazem „scena” inspirująca aktywność człowieka.
Jesteśmy świadkami schyłku architektury statycznych, ikonicznych struktur na rzecz architektury proaktywnych, proekologicznych miejsc. Projektowanie, budowanie, eksploatacja, konserwacja, modernizacja, adaptacja, rewitalizacja, rozbiórka… to przejawy życia architektury. Architektura jest sztuką transfiguracji – jej efektami są dzieła integrujące walory techniczne z artystycznymi. Współczesne narzędzia i technologie – wspomagające twórców tej sztuki – urealniają jej wizje w postaci płynnie samoprzekształcających i samoadaptujących się organizmów. Pozostają one w interakcji z bodźcami ze strony użytkowników i środowiska. W tej perspektywie triada natura – architektura – kultura staje się zapisem wzoru idealnej harmonii środowiska, w którym żyje człowiek. Dążenie do jej urzeczywistnienia jest wciąż aktualnym wezwaniem – podejmujemy je jako dziedzictwo twórców architektury minionych epok.
Scharakteryzowana wyżej geneza i perspektywa badań naukowych, prowadzonych w Katedrze Teorii, Projektowania i Historii Architektury na Wydziale Architektury Politechniki Śląskiej stała się inspiracją do inicjacji dyskursu o interdyscyplinarnym zasięgu. Jego forum może stać się jeden z paneli MULTIKONFERENCJI DREAM SILLESIA.
Pracownicy katedry RAr3 w Radzie Naukowej Multikonferencji:
- Prof. dr hab. inż. arch. Jan Rabiej
- Dr hab. inż. arch. Katarzyna Ujma-Wasowicz, prof. nzw. w Pol. Śl.
- Dr hab. inż. arch. Magdalena Żmudzińska- Nowak, prof. nzw. w Pol. Śl.
- Dr hab. inż. arch. Andrzej Ciosek
- Dr hab. inż. arch. Ewa Wala
- Dr hab. inż. arch. Krzysztof Zalewski
Pracownicy katedry RAr3 w Komitecie Organizacyjnym Multikonferencji:
- Dr inż. arch. Joanna Biedrońska
- Dr inż. arch. Krzysztof Kozak
- Dr inż. arch. Anna Sulimowska – Ociepka
- Mgr inż. arch. Karolina Chodura